Manja kijkt met verbazing en ongeloof naar alle antwoorden die ze heeft opgeschreven. Ze heeft opgeschreven wat ze allemaal tolereert als leidinggevende.

Eigenlijk..? Herhaal ik nog een keer vragend.

‘Nee niet eigenlijk. Ik tolereer veel te veel!’ zegt ze met een ferme toon.

Dat is het moment dat ze beseft dat het zo niet langer kan. Het moet anders. Ze wil het anders. Er zijn teveel dingen die ze tolereert en laat gebeuren in haar team zonder zichzelf uit te spreken of temleden aan te spreken. En dat wetende, frustreert haar nog meer.

Veel veranderingen en teamuitdagingen maakt het een pittige job

Manja raast eerst even uit over wat er allemaal speelt in haar team en organisatie. Er gebeurt momenteel heel veel. Er zijn veel veranderingen in de organisatie vanwege een nieuwe strategie, functieprofielen die nog niet helder zijn, een zieke collega-manager, waardoor bepaalde taken moeten worden opgevangen, onderling gedoe tussen teamleden waar de rest van het team ook last van heeft, een nieuw teamlid die ingewerkt moet worden en een teamlid met een privéproblemen dat veel aandacht vraagt. En zo kan ze nog wel tig dingen opnoemen.

De grens is bereikt: het kost teveel energie

‘Hoe zou het voor je zijn als dit aankomend jaar zo door blijft gaan en alles wat je hebt genoteerd niet veranderd?’

‘Tjaa..heel eerlijk, dan houd ik het niet meer vol. Dan val ik om. Dit kost me zoveel energie. Ik moet overal achteraan en dan ga ik het zelf allemaal zitten doen. En dan vraag ik me af, waar doe ik het voor? Het moet wel leuk blijven’ zegt Manja.

We gaan haar antwoorden samen door. Wat maakt dat je dit nog tolereert? Aan wie ben je loyaal om dit te blijven doen? Wat wil je zelf? Wat wil je voor je team? Wat heeft je team nodig? Ze kiest 2 actiepunten om meteen mee aan de slag te gaan. Als die zijn voltooid kiest ze weer 2 nieuwe actiepunten uit, en daarna weer. Anders lijkt het een onmogelijke klus om te klaren. Je kan niet alles in 1x doen, hoe graag je ook wilt. Houd het simpel en behapbar.

Het belang van duidelijkheid en concrete afspraken

Als je veel tolereert in je team zijn er vaak geen concrete afspraken. Er is dan veel ruimte voor ieders eigen interpretatie en invulling van taken. Dat leidt vaak tot miscommunicatie, onenigheid en onderling gedoe. Dat vervolgens weer bij jou als leidinggevende terugkomt en waar je op hebt te sturen. En hoe ga je je team ergens op aanspreken als de norm al niet duidelijk is? Dit kun je voorkomen door concrete afspraken te maken over wat je niet meer tolereert en hoe je het met je team, en voor je team, anders wilt gaan aanpakken.

Leidinggeven: besluiten nemen over wat je niet meer tolereert

Verandering begint met een besluit nemen dat het zo niet meer kan. Daarom is het zo belangrijk om je regelmatig af te vragen: wat tolereer ik niet meer in mijn team? Wat tolereer ik niet meer van onze klanten, leveranciers, samenwerkingspartners, collega afdelingen/managers, systemen, tijd, overlegstructuur, etc. Je gaat dan heel bewust kijken naar hoe je het wilt voor je team. Hierin heb jij een bepalende rol, want jij weet als geen ander wat het beste werkt voor jouw team en waar jouw team mee geholpen is om beter te functioneren en presteren. Daar heb je op aan te sturen. Dit is het spel waar leidinggeven over gaat: ervoor zorgen dat je team optimaal functioneert en presteert. Dat vraagt om beslissingen nemen, samen afspraken maken en in actie komen. Er zullen continue dingen veranderen die je team uitdagen en weer helemaal op scherp stellen. En de vraag is: hoe reageer je daarop? Wat vraagt dat aan bijsturing en nieuwe besluiten, afspraken en acties? Die veranderingen komen hoe dan ook. Het is ongoing proces dat je telkens op de proef stelt. Hé, maar dat maakt het ook zo leuk en uitdagend toch? 😊

Dit had ik echt ff nodig!

Na afloop van onze coachsessie bedankt Manja me met een omhelsing. ‘Dit had ik echt ff nodig, dankjewel! Ik sta weer op scherp en weet wat ik te doen heb aankomende weken.’

Welke besluiten en acties zetten jouw team in de juiste verandermodus?

Een verandering in je team willen, maar er vervolgens geen besluit op nemen, gaat je niet verder helpen. En je team ook niet. Als je hiermee struggelt en niet goed weet welke besluiten en acties je hebt te nemen om je team in de juiste beweging te krijgen, kom dan naar de Lean Back Live Experience. Ik geef een hele middag live training over hoe jij je team op een andere manier kunt gaan aansturen, zodat je team mee gaat in veranderingen en in de actiemodus gaat. Hoe fijn zou het zijn, als jij, net als Manja, na een paar oefeningen met mij weer op scherp staat en weet wat je hebt te doen in je team, zonder dat het ten koste gaat van je eigen energie en vrije tijd? Ik laat het je graag ervaren. Klik hier om je aan te melden: https://beterleidinggeven.plugandpay.nl/checkout/lble

Je partner zeurt dat je teveel met je werk bezig bent

Je partner vindt dat jij veel te veel hooi op je vork neemt. Als manager heb je een groot verantwoordelijkheidsgevoel en een flinke ambitie te realiseren op je werk. Je bent dan ook elke avond met je werk bezig. Gewoon nog ff wat kleine dingen afmaken. In het weekend doe je vrijwilligerswerk, een paar vaste familiebezoeken en hebt een overvolle agenda. En het is allemaal prima te doen hoor, met een gezin, maar er moeten geen afwijkende dingen gebeuren, want dan loopt het spaak. Vandaag is zo’n dag. Je moet nog even wat voor je werk afmaken en vraagt of je partner de kinderen kan ophalen, terwijl je had beloofd dat jij dat zou doen. Je partner reageert boos op je: ‘jij bent alsmaar met je werk bezig. Wanneer houd dat eens op?! Ik ben er ook nog hè, net als de kinderen. Maar wij komen altijd op de laatste plaats voor jou. Je bent altijd maar druk, druk, druk. Werk en al die anderen dingen gaan ALTIJD voor bij jou. Stop daar eens mee!’

Jij hoort het aan en voelt meteen woede in je opkomen, want jij vindt dat je partner nu niet zo moet zeuren. Hou is op zeg, het is gewoon ff de kinderen ophalen, meer niet, dat is alles wat je nu vraagt. Je wil het er best over hebben, maar niet nu. Nu moet je echt ff je kop erbij houden om je werk af te maken.

De confrontatie met de realiteit: luister naar je partner

Maar wees eens even heel eerlijk. Je wil niet horen wat je partner te zeggen heeft. Maar als de boodschap wat steviger wordt met een grens en consequentie, wordt het toch anders:  ‘en als JIJ zo doorgaat en niet kiest voor mij of voor ons gezin, dan stelt ons huwelijk niet veel voor, dan kunnen we er maar beter mee stoppen, als dat is wat je wilt…. ‘

Au.. en die doet pijn, want dat is precies wat je niet wilt horen.

En dan realiseer je je dat je partner gelijk heeft. En ben je ook blij met de boodschap. Je wordt overspoelt met emoties en het gevoel van onmacht. En ja, je bent ook moe, heel erg moe zelfs, maar zelfs daar gun je jezelf geen tijd voor. Je zit in zo’n modus van altijd maar doorgaan en doorgaan. Je doet van alles voor iedereen en nu ben jij er de dupe van.

Je belooft verandering, maar loopt er telkens in vast

Potverdorie, je bent wéér in deze valkuil beland, want deze boodschap heb je al vaker gehoord. Je hebt al vaker beloofd dat het beter zou gaan, maar telkens verval je weer in het patroon dat je veel te veel hooi op je vork neemt, je werk mee naar huis neemt, alles voor iedereen doet en je eigen gezin daar telkens voor moet wijken. Je weet niet goed hoe je dit nu écht kunt veranderen, maar je bent er wel over uit: dit wil je niet meer. (Hallo 🙋🏻‍♀️, dit is mijn WAKE-UP CALL aan jou als je dit leest!)

Vastzitten in je eigen gedragspatroon: altijd ‘aan’ staan

Veel van mijn klanten lopen vast in zo’n ALLES of NIETS gedragspatroon. En misschien herken jij dit ook wel? Het gaat over altijd ‘aan’ staan, alles doen, regelen, niets los kunnen laten, want jij voelt je verantwoordelijk voor het eindresultaat. Daarbij is even niksen is geen optie. Dat is zonde van de tijd, want die kun je immers weer goed besteden om toch nog ff wat te doen. Dit gedragspatroon heeft je vaak veel gebracht in je carrière. En daar mag je dankbaar voor zijn. Het heeft je ook gemaakt tot wie je nu bent. En alle kansen die je hebt gekregen heb je met beide handen aangepakt en waargemaakt.

De harde werker versus de luiwammes

Voor jou is fouten maken en kwaliteitsafbreuk een no go. Dus wanneer collega’s of teamleden hun verantwoordelijkheid laten vallen of ontlopen, dan pak jij die op. Jij loopt de gaten dicht. Even tijd voor jezelf nemen is er niet bij, want er is nog zoveel te doen. Je hebt ook nog zoveel dingen toegezegd om te gaan doen en op te pakken. En aan het eind van de week is de koek op. Kun je niets meer, plof je uitgeput op de bank en ga je slapen. ‘Ff bijtanken hoor’, zeg je dan tegen je partner, ‘want dit is nu ff een drukke periode’. (Hmmm, hmmm, alleen deze periode?) Om vervolgens de week erop weer precies hetzelfde te doen. En als je  ‘niets’ doen ook nog eens hebt gekoppeld aan ‘lui zijn’, dan komt het niet eens in je op om eens je rust te pakken of even iets voor jezelf te doen. Je wilt toch zeker geen luiwammes zijn?! Nee, absoluut niet, daar hoor jij als ambitieuze, harde werker niet bij. En zo beland je een vicieuze cirkel die je zelf hebt gecreëerd. Er is geen tijd om ‘tijd’ voor jezelf of je gezin te nemen, omdat je al je beschikbare tijd al hebt weggegeven aan anderen. En al die anderen (klanten, collega’s, teamleden, vrijwilligerswerk, mantelzorg voor familieleden, vrienden, etc.) zijn blijkbaar dus belangrijker dan jijzelf en je gezin. En als jij zelf geen grenzen stelt, dan gaat het wringen. 

Dit gedragspatroon hebben je ouders aan je doorgegeven

Het doorbreken van dit gedragspatroon lukt je niet zomaar, omdat je dit van kleins af aan al doet. Je weet niet beter. Zo ben je opgegroeid en je vader of moeder deed het ook precies zo. Het zit in je familiesysteem. Daarmee is dit gedragspatroon voor jou ook zo normaal. Zo doe je op je werk, in de aansturing van je team en dus ook privé. Daarmee heb je alles en iedereen op de eerste plek gezet en jezelf op de allerlaatste. En dat gaat een keer wringen, waardoor het je ineens allemaal teveel wordt en je mentaal uit balans raakt. Terwijl je eigenlijk al heel lang, onbewust, veel meer geeft dan neemt, waardoor het al een hele tijd niet meer in balans is.

Kiezen voor jezelf geeft innerlijke rust

Hoe zou het voor je zijn als je nee kunt zeggen tegen de dingen die je eigenlijk vanuit plichtsbesef nog aanhoudt? Dat je een vaste avond in de week helemaal voor jezelf hebt, en de weekenden voor je partner en je gezin? Dat je eindelijk eens echt iets voor jezelf kunt doen en je daar niet eens schuldig over hoeft te voelen. Dat niks meer moet, maar alles mag. En hoe zou het voor je zijn als je ‘luiwammes’ zou kunnen vervangen door ‘levensgenieter’? Hoe veel leuker en relaxter zou je werk dan worden? De aansturing van je team? De tijd die je doorbrengt met je partner en je gezin? Jaa toch? Ik zou het wel weten. En ja, 8 jaar geleden had dit ook net zo goed mijn verhaal kunnen zijn, maar dat is het gelukkig al heel lang niet meer.

Elke verandering begint met het nemen van een besluit

Daarom wil ik deze vragen aan je stellen:

• Welke verantwoordelijkheden draag jij nu nog die je eigenlijk niet meer zou willen dragen?
• Wat tolereer je niet meer in de dingen waar jij je tijd aan besteedt?
• Aan wie ben je onbewust loyaal om ‘alles’ te blijven doen? Dus voor wiens goedkeuring doe je dit? (kleine disclaimer: het is vaak je vader, moeder of een familielid)
• Welke 3 besluiten ga je nemen?
• Welke 3 acties ga je uitvoeren om deze besluiten in de praktijk te brengen?

Blue monday win actie over mentale balans

Ik hoop je met deze blog en vragen te triggeren om na te denken over wat jij nu echt wilt, zodat je de regie weer terugpakt in je leven. Dit gaat over het nemen van zelfleiderschap. Ik gun je innerlijke rust en dat je keuzes maakt, zonder plichtsbesef, waar jij echt blij en gelukkig van wordt, zodat je mentaal in balans blijft en lekker in je vel zit. Mocht je hier nog wat hulp bij kunnen gebruiken, stel je vragen gerust aan me via een DM. En houd deze week mijn social media in de gaten. Op maandag 15 januari kom ik namelijk met een hele toffe Blue Monday win actie over mentale balans.

Als je niet in een discussie wilt belanden en er toch weer in terecht komt

Zucht.. Daar gaan we weer, denk je. Je zit met je team om tafel tijdens een teamoverleg. En hoezeer je ook hebt geprobeerd om deze discussie te voorkomen. Dit onderwerp, waar al vaker hetzelfde besluit in is genomen, komt toch weer op tafel. Je grijpt meteen in en zegt tegen je team: ‘Dit hebben we al vaker met elkaar besproken en we houden het zoals het is besloten. Punt.’ En toch, gaat je team er weer mee aan de haal. Er wordt geroepen dat het niet werkt en dat niemand zich eraan houdt. En grrr. Je bent meteen weer in de discussie beland. Precies waarvan je jezelf had voorgenomen dat je dat niet meer liet gebeuren, gebeurt dan toch. En vanaf dat punt kun je ook niet meer terug.

Iedereen is gefrustreerd en kijkt uiteindelijk naar jou

Je kan met je ogen dicht al voorspellen wie het woord neemt en wat er geroepen gaat worden. Bert sneert naar andere teamleden dat doordat zij zich niet aan de afspraak houden dit zo niet gaat werken. Die teamleden geven de schuld aan de nieuwe ICT diensten, waar ze niet mee overweg kunnen. Annemieke is het daar niet mee eens en laat dat duidelijk merken met een venijnige blik en schud heen en weer met haar hoofd. Henk slaat gefrustreerd zijn armen over elkaar en roept dat dit al jaren zo gaat met deze club en dat dit nooit zal veranderen. En dan zijn alle ogen op jou gericht. Je kunt wel invullen wat ze denken… Wat ga jij nu doen?

En weer vertel je hetzelfde besluit als een paar weken terug

En verrek, het gebeurt dus weer. Je voelt je machteloos om in te grijpen in deze verhitte discussie, want je wilt voorkomen dat het hele team nog verder over de flos gaat. Het enige wat je kunt doen is iedereen aanhoren en bij je besluit blijven. En als iedereen is uitgeraasd rond je de discussie af en zegt je: ‘dit is het besluit, dit gaan we zo en zo doen’ en je realiseert je dat je exact hetzelfde vertelt als een paar team overleggen terug.

Teams waar onderliggende dingen onderling spelen hebben een andere aanpak nodig

Beste manager, ik snap je. Dit is mega frustrerend en het voelt alsof je niet meer bij machten bent om deze dynamiek te doorbreken. Hierdoor kun je aan jezelf en al je ervaring gaan twijfelen. Maar dat is nergens voor nodig. Dit gebeurt namelijk in teams waar nog meer onderliggende dingen spelen. En misschien is je dit in je vorige teams nog niet eerder gebeurt, omdat dit team anders is. Dit team heeft dan ook een andere aanpak nodig, dan wat je tot nu toe al hebt toegepast. Er is een manier om hier anders mee om te gaan. Hoe fijn zou het zijn als je de volgende keer om tafel zit met je team en dat het dan anders gaat? Dat je teamleden andere dingen zeggen, niet meer zo defensief met de hakken in het zand gaan, dat er geen strijd meer losbarst en besluit genomen kan worden en dat het dan klaar is. Benieuwd naar hoe dit voor jouw team kan werken?

Neem contact met me op voor een gratis teamadvies.

Help mijn team neemt geen verantwoordelijkheid!

‘Hoe krijg ik mijn team zover dat het meer verantwoordelijkheid neemt? Ik moet nu overal achteraan, want anders gebeurt er niks. Het voelt soms alsof ik politieagent moet spelen. Ik moet telkens checken of taken zijn gedaan. En soms als het niet af is, dan maak ik me even kwaad en help ik om de taken gedaan te krijgen.’ vertelt Annet. Ze stuurt een team aan, dat al lang met elkaar samenwerkt. Ze wil graag leren hoe ze haar team in beweging krijgt. Annet wil graag inzoomen op het probleem en ik zoom uit op het probleem door eerst de dynamiek in het team te onderzoeken. Het probleem is namelijk nooit het probleem op zich, maar vaak een uiting van een onderliggend probleem.

Teamopstelling geeft inzicht in de teamdynamiek

Annet zet een poppetje voor haar en haar teamleden neer. Ook haar manager Simone krijgt een plek in het geheel. We onderzoeken Annet’s plek. Ze schuift met haar poppetje heen en weer tussen Simone en haar team en ze zet haarzelf een beetje aan de zijkant neer. Het team kijkt rechtstreeks naar Simone en Annet staat er aan de zijkant tussenin. Zo voelt het ook. Aan de ene kant voelt ze zich bij Simone horen, als eindverantwoordelijken van de hele afdeling, en aan de andere kant voelt ze zich ook onderdeel van het team. Ik vraag haar: Wat maakt dat je niet op 1 plek kan staan? En dan vallen er kwartjes…  

Als je van je eigen plek af gaat neem je de verantwoordelijkheid van een ander over

‘Die ruimte is er niet om op die ene plek te blijven staan. Dat is het gebied van Simone,’ zegt Annet. Simone neemt veel ruimte in en pakt taken op die bij Annet horen. Vanuit hiërarchie durft Annet haar taken niet te claimen, want ja, het is wel haar manager. Die wil ze niet tegen haar in het harnas jagen. En Simone kan behoorlijk direct en stellig zijn. Simone beweegt dus van haar plek naar Annet’s plek. En Annet maakt diezelfde beweging van haar plek richting het team. Zo nemen ze allebei de verantwoordelijkheden over van een ander en blijven ze niet op hun eigen plek staan. Dit effect werkt door op het team. Annet pakt te veel verantwoordelijkheden over van het team door problemen zelf op te lossen en teamleden daar onvoldoende verantwoordelijk voor te maken en op aan te spreken. Het team is eraan gewend geraakt dat Annet bepaalde taken toch wel doet of naar zich toe trekt. Net zoals Annet het is gewend dat Simone dat ook doet. Zowel Simone als Annet hebben hun eigen plek in te nemen en hun eigen verantwoordelijkheden op te pakken.

Je eigen plek innemen creëert duidelijkheid over taken en verantwoordelijkheden

Hoewel Annet graag praktische handvatten wilde over hoe ze haar team in beweging krijgt, zit ze er na de 1e coachsessie heel anders in. Ze gaat met Simone in gesprek over deze dynamiek en om samen hun eigen taken en verantwoordelijkheden goed af te kaderen. Zo kunnen ze allebei hun eigen plek volledig innemen. Annet maakt ook meteen een lijst van taken die ze gaat overdragen aan het team en welke taken ze gaat claimen om haar plek goed te kunnen innemen. ‘Zo’, zegt ze, ‘dat maakt alles een stuk duidelijker, niet alleen voor mij, maar ook voor mijn team en voor Simone.’

Wil je een gratis teamadvies voor jouw team?

Loopt het in jouw team ook niet naar wens? Heb je al van alles geprobeerd en heb je geen idee meer wat je nog moet doen om tot resultaat te komen? Laat me met je meedenken over wat er mogelijk aan de hand kan zijn. Plan een gratis teamadvies met me in, dan krijg je 3 praktische tips om je team in beweging te krijgen voor de gewenste resultaten. Neem daarvoor contact met me op.